Enige tijd geleden gaf de attente en actieve penningmeester van onze vereniging de boodschap af: “Wij gebruiken plotseling veel meer elektriciteit als in andere jaren! Haast wel het drievoudige…!”
Je mompelt eerst zo iets van: Meterstanden zeker verkeerd afgelezen!
Maar de berichten hielden aan en we gingen zoeken. Het stroomverbruik in het kruiwagenhok en aan de werkbank kon nooit de oorzaak zijn, zelfs niet als er gelast werd.
Als vanzelf werd de elektromotor, die de pomp van ons sproeisysteem aandrijft, een verdachte in het verhaal. Voor kenners en liefhebbers: dit is een motor van 7,5 kW die dus best wel een slokje lust! Als die een aantal uren per dag extra draait, zit de directeur van Eneco te glimlachen…
Goed, maar es even de draaiuren van die motor controleren. En het bleek al gauw dat motor en pomp een keer of 4 – 5 per nacht draaiden, dus als er niemand aanwezig was! Zo raakten we flink wat opgepompt water (en elektriciteit!) ‘automatisch’ weer kwijt.
De kranen tussen pad 1 en 2 en die tussen 3 en 4 zijn afzonderlijk af te sluiten. Door dat te doen, bleek dat het lek zat tussen pad 3 en 4. Maar waar?
Ons Lek was geen gewoon lek, maar een hardnekkig Lek. Het hield zich lange tijd stiekem verborgen. Tot ineens op vrijdag 5 juli in een van de ouderentuinen de grond erg nat begon te worden. Het water kwam zelfs tussen de tegels van het pad door omhoog!
Dus, graven maar. Het Lek kwam boven! In de leiding naar de kraan vonden we een gat en dat is er niet vanzelf ingevallen! Het is natuurlijk speculatie, maar als je het nauwkeurig bekijkt zeg je: iemand heeft met overdadig enthousiasme een paal met een flinke scherpe punt de grond in gedreven en is precies op de waterleiding terecht gekomen!
Maandagmiddag daarop kwam de eigenaar van ons sproeisysteem, de Gemeente Barendrecht, de schade bezien en dinsdag werd een poging gedaan tot reparatie, een eerste poging die overigens mislukte.
Zwaarder materieel en nieuwe hulptroepen werden ingeroepen en dinsdagmiddag werd ons Lek overwonnen.
De druk kon er weer op…!
De proef op de som werd door de urenteller van de motor gegeven: simpelweg de stand opnemen ’s avonds als iedereen weg is en ’s morgens vroeg als er nog niemand is, opnieuw.
En ja, hoor: draaiuren nul komma nul!
De schakelklok was uitgezet zodat de motor eventueel vrij kon draaien.
Wat moeten we nu met dit verhaal?
In ieder geval één ding:
Voordat u een scherpgepunte paal uw tuintje inramt, kijk dan eerst even naar de plaats van uw kraan. De toevoerleiding loopt in een rechte lijn vanuit de berm van de middensloot naar die kraan. Voor de wiskundigen onder ons: de leiding staat loodrecht op het pad, oftewel haaks op de paden 2 en 3.
Dus voordat uw paal er in gaat, kijk naar uw kraan en naar de middensloot, probeer die rechte lijn te zien.
En denk dan ten overvloede ook nog even met afschuw aan de overlast voor de medetuinders, die een aantal hete dagen zonder water zaten…
Daarna komt alles vanzelf goed!!